And a Man sat alone, drenched deep in sadness. And all the animals drew near to him and said, "We do not like to see you so sad. Ask us for whatever you wish and you shall have it."

The Man said, "I want to have good sight."

The vulture replied, "You shall have mine."

The Man said, "I want to be strong."

The jaguar said, "You shall be strong like me."

Then the Man said, "I long to know the secrets of the earth."

The serpent replied, "I will show them to you."

And so it went with all the animals. And when the Man had all the gifts that they could give, he left. Then the owl said to the other animals, "Now the Man knows much, he"ll be able to do many things. Suddenly I am afraid."

The deer said, "The Man has all that he needs. Now his sadness will stop."

But the owl replied, "No. I saw a hole in the Man, deep like a hunger he will never fill. It is what makes him sad and what makes him want. He will go on taking and taking, until one day the World will say, "I am no more and I have nothing left to give.""

انسان تنها نشسته بودبا غم و اندوهی فراوان. همه ی حیوانات دور او جمع شدند و گفتند: ما دوست نداریم تو را غمگین ببینیم! هر آرزویی داری بگو تا ما برآورده کنیم.
انسان گفت: به من بینایی قوی بدهید.
کرکس گفت: بینایی من مال تو!
انسان گفت: می خواهم نیرومند باشم!
پلنگ گفت: مانند من نیرومند خواهی شد!
انسان گفت : می خواهم اسرار زمین را بدانم.
مار گفت: نشانت خواهم داد!
پس همه ی حیوانات رفتند و وقتی انسان همه این هدایا را گرفت رفت، و آنگاه جغد به بقیه حیوانات گفت: انسان دیگر خیلی چیزها را میداند و قادر است کارهای زیادی بکند! ناگهان من ترسیدم!
گوزن گفت: انسان به آنچه میخواست رسید آیادیگر غمگین نخواهد بود؟
جغد گفت: نه! حفره ای در درون انسان دیدم، اشتیاق و حرصی شگرف که کسی را یارای پر کردن آن حفره نیست! همان چیزی که او را غمگین خواهد ساخت، حرص او بیشتر و بیشتر خواهد شد تا روزی که دنیا خواهد گفت: من دیگر چیزی ندارم که به تو ببخشم همه چیز تمام شده است!